Heb je die nog niet gelezen, klik dan hier
Na de uitslag heb ik even met mijn opleider gesproken; hij had een goed idee hoe ik het bij een nieuw examen wel goed kon doen. Maar ik dacht alleen maar: 'waarom zou ik het opnieuw moeten doen, als ik alles goed heb gedaan? En welke garantie heb ik dat ik bij een herexamen wel ga slagen? Wat moet ik dan doen om te laten zien dat ik alles kan zien?"
Het kwam in ieder geval volslagen belachelijk op mij over, de gedachte aan opnieuw examen te moeten doen. Geen haar op mijn hoofd dat hieraan denkt.
En toen kwam ik thuis. In de auto op weg naar huis, heb ik gehuild, zo verdrietig voelde ik me. Thuis aangekomen was er niks meer van over, het enige wat ik nog voelde was woede! Boos was ik!
Ik was gewoon gediscrimineerd! Dat zei ik toen ook tegen de examinatoren, dat het discriminatie was. Maar zo zagen zij het helemaal niet. Er was echt geen sprake van dat ze mij discrimineerden.
Ik was hierover erg verward in mijn gevoel, want mijn gevoel zei me dat mij onrecht is aangedaan.
Thuis moest ik mijn woede zien kwijt te raken, maar ook mijn gevoel van machteloosheid. Ik heb toen met een paar mensen ge-appt, geskyped, gefacetimed.....maar hoe langer ik erover praatte, hoe meer ik het gevoel kreeg van: dit kan gewoon niet..
Ik besloot toen om het hier niet bij te laten zitten, en ging uitzoeken hoe de procedure om bezwaar aan te tekenen eruit zag... en begon gelijk aan een concept brief.
Een paar dagen later ontving ik met de post officieel de uitslag, met beoordelingsformulier van de examinatoren bijgevoegd. In de brief stond dat ik niet geslaagd was, en werd beschreven welke stappen ondernomen kon worden om een herkansing te krijgen. Een standaard brief was het.
Het formulier bekijkend zag ik dat ik alle didactische onderdelen van het examen goed heb gedaan. Je kunt dan denken aan het maken van lesplannen, het stellen van lesdoelen, samenwerkingsafspraken maken, logische opbouw in de les handhaven, hoofd en bijzaken scheiden, demonstreren, doceren, gebruik maken van leer en hulpmiddelen etc...
De opmerkingen bij wat ik fout heb gedaan volgens de examinatoren, hebben allemaal betrekking op mijn gehoorbeperking. Zo stonden er deze opmerkingen op mijn formulier:
* ogen en oren tekort
* tolkgericht
* extra handicap
* verstaanbaarheid
* mist toezicht tijdens luisteren.
Grappig trouwens dat ze ogen en oren tekort schrijven...in geval van oren hebben ze wel gelijk :-/
Maar hoezo bepalen zij dat dan, dat ik ogen tekort zou komen?
Wat ik erg belangrijk vind, is om aan zelfreflectie te doen en mezelf af te vragen: "heb ik echt geen fouten gemaakt?". Dat betekent dat ik het formulier ook objectief wilde bekijken, door de ogen van een examinator (ik ben docent Gebarentaal en heb ook ervaring met examens afnemen).
Ik ontdekte toen dat een aantal opmerkingen wel heel raar geplaatst waren.
Bijvoorbeeld de opmerking -verstaanbaarheid- was geschreven bij taalgebruik tijdens de les.
Taalgebruik gaat over het gebruiken van taal in verschillende situaties. Voor de klas heb je ander taalgebruik dan thuis bij je gezin. Wat heeft verstaanbaarheid hiermee te maken?
Wat is de connectie van verstaanbaarheid met taalgebruik?
Tevens zag ik op het formulier staan dat het spreken een extra handicap is...een zeer vreemde opmerking. Ik weet nu nog steeds niet wat daarmee bedoeld werd, en daar wilde ik heel graag achterkomen.
Op dat moment begon ik te twijfelen aan het beoordelingsvermogen van de examinatoren.
Dit sterkte me in mijn gevoel om het niet op te geven en bezwaar te gaan maken. Dus schakelde ik hulptroepen in om de bezwaarprocedure te starten.
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten