vrijdag 10 januari 2020

VERGEVEN EN LOSLATEN
2020 begon voor mij met groeiende frustratie. De frustratie heeft te maken met hoe mensen omgaan met mensen die beperkt zijn.
Ik zal het even kort en globaal toelichten: voor een bijeenkomst, waar een aantal dove mensen naar toe zouden komen, had ik tolken gebarentaal geregeld. De organisator was hier happy mee, maar de tolken mochten niet op het podium want er was nog geen beleid vastgesteld.
Tja…het is voor veel dove mensen het bekende verhaaltje. Tolken die in een donker hoekje weg gestopt worden, of zelfs gewoon niet welkom zijn.
Ik was heel erg boos! En verdrietig door mijn hele lijf. Want hemel en aarde had ik bewogen om de tolken een mooi plekje te gunnen, zodat de aanwezigheid van dove gasten wat meer zichtbaar zou zijn. Het mocht niet baten.
Een aantal dagen is deze frustratie en verdriet blijven hangen bij mij, en nu ben ik ziek. Keelpijn, verkouden, hoofdpijn, ik weet zeker dat het door dit voorval komt. 
Vanmorgen (10 januari) las ik een stukje op een website (met mooie artikelen over bewust leven, spiritualiteit etc), over de eerste volle maan van 2020.
Er stond in dat oude pijn nu hevig kan opkomen en dat het tijd is om los te laten. 
Tijdens mijn wandeling met mijn hond realiseerde ik me dat het bovengenoemde voorval het zoveelste voorval is in mijn leven wat mij heel erg triggert en mij pijn en verdriet geeft.
Wat voorbeelden uit mijn leven:
Toen ik op de HAVO zat en een docent tegen mij zei dat hij echt niet extra moeite ging doen voor mij. Er was geen plek voor mij in zijn klas;
Of een andere docent die mij ervan beschuldigde dat ik misbruik maakte van mijn doofheid om de luistertoetsen Engels niet te hoeven maken;
En die docent op de SPH, hetzelfde eigenlijk… geen tijd en ruimte voor een dove student in de klas;
De sollicitatiegesprekken die ik kreeg: ‘kan je het wel?’ of ‘hoe doe je het dan met bellen?’…alleen kijken naar de onmogelijkheden in plaats van naar kansen!
En ik realiseerde me dat deze pijn en verdriet mij gevangenhoudt. En elke keer als er opnieuw eenzelfde situatie zich voordoet, dan grijpt het mij naar de keel, en word ik heel erg boos.
En dat wil ik nu gaan loslaten:
Alle mensen die mij (bewust of onbewust) pijn hebben gedaan, geen plekje voor mij hadden, mij niet wilden begrijpen of vanuit een bepaalde starheid handelden… ik vergeef jullie.
En ik vergeef ook mijzelf, voor al mijn gemaakte fouten.
Zodat ik 2020 met een schone lei kan beginnen en krachtiger in mijzelf sta. En dat wens ik jou ook toe. Een heel mooi gelukkig nieuwjaar!
Liefs Iris
uitleg afbeelding:
Om mensen te kunnen vergeven, kun je de volgende oefening doen:
Sluit je ogen en visualiseer één voor één de personen op de lijst. Zie hem of haar mentaal voor je in een roze luchtbel (roze is een kleur van liefde). Zie hem of haar naar je glimlachen. Creëer een goed gevoel tussen jullie beiden. Zeg in jezelf of hardop: ‘Ik vergeef je’ en laat diegene dan wegzweven in de bel.
bron: https://www.happinez.nl/astrologie/volle-wolfmaan/