Dilemma

Alweer een tijd geleden stonden er twee buren uit mijn wijk bij mij aan de deur. Ze kwamen me vertellen dat de zoon van onze overbuurvrouw was overleden bij een ongeval. 

Ik vond het ontzettend attent van ze, dat ze mij op de hoogte kwamen brengen. Normaal gesproken horen we dit soort nieuwtjes als laatsten.

Niet lang erna kregen we een kaartje in de brievenbus, we waren uitgenodigd om bij de uitvaart aanwezig te zijn. 

Dit had ik zelf niet verwacht, ik kende die jongen niet persoonlijk, alleen van het zien. Wel wandelen we af en toe samen met de overbuurvrouw en onze honden. Dan hebben we leuk contact. 

Maar nu waren we dus uitgenodigd om bij de uitvaart aanwezig te zijn.

De uitvaart zou gehouden worden in de kerk, in het dorp waar we wonen.

We hadden de verwachting dat het erg druk zou zijn. Om een goed plekje te bemachtigen gingen we er al vroeg heen. Zoals we al dachten, was de kerk al erg vol. 

In de kerk zijn er veel zuilen, en ik wilde niet achter zo'n zuil zitten. Dan zie je niks en in ons geval hoor je ook niks. 

Gelukkig vonden we een mooi plekje in de kerk, met goed uitzicht op de pastoor. 

Voorafgaand aan de uitvaart hebben we wel zitten nadenken of we een Gebarentaaltolk zouden inzetten. Normaal gesproken doe ik dit gewoon, maar in dit geval vond ik het wel lastig. De overbuurvrouw kennen we niet heel erg goed, alleen van onze gezamenlijke wandelingetjes. Ook heeft Nico er af en toe een keertje geklust. 

De volgende vragen spookten door mijn hoofd:

Kan ik hier ook een tolk inzetten? 

Stellen mensen dit wel op prijs? 

Moet ik de overburen eerst vragen of ze hier geen problemen mee hebben?

Kan ik ze wel lastig vallen met deze vragen, ze hebben net hun zoon verloren?

Als ik het gewoon doe, stoot ik dan mensen voor het hoofd?

Ik wil graag dat doofheid meer zichtbaar wordt in onze samenleving. 

Dit kan door inzetten van tolken Gebarentaal. Maar vind het vooral lastig hoe hiermee om te gaan bij voorbeelden zoals hierboven staat beschreven.

De uitvaart zelf hebben we niet veel van meegekregen. Ik heb niet goed kunnen doorvoelen wat een gemis het voor de familie van de jongen moet zijn, dat hij overleden is. 

Ik ben niet geraakt, voelde me emotieloos. 

Dat vind ik jammer. Ik ben graag betrokken met mensen en wil ook graag meedoen. 

Daarom vraag ik me af: 

stel als dit weer een keer voordoet, wat is dan het beste om te doen?

Moet je dan mensen benaderen om te vragen of je een tolk kan inzetten? 

Of gewoon doen?

Ik ben benieuwd naar reacties van vooral horenden en ook benieuwd naar de ervaringen van andere dove mensen.

Fijn weekend, en tot snel